Wanneer je bent “ uitgewerkt “ moet je gaan verzinnen hoe je je vrije tijd gaat besteden.
Geocachen; je wordt hiermee bekend en terwijl je geniet van vrijheid en natuur , worden menige uurtjes doorgebracht op de fiets of anders. Hierbij leer je andere cachers kennen, en worden er banden aangegaan. Als alle belevenissen later op een rij worden gezet, komen er ook duidelijke negatieve kanten naar voren.
Met name het podiumjagen door sommigen is een idiote bezigheid. Wat is het gewin om als eerste je naam op een briefje te mogen zetten. Ik ben bij een FTF nog nooit een pot met goud tegengekomen. Toch wordt er bij nacht en ontij op een extreme manier gejaagd op zo’n “score”.
De gemaakte vrienden blijken plots ten koste van alles; zelfs de vriendschap; alleen maar oog te hebben voor zo’n podiumscore.
Gemaakte afspraken worden achteloos verworpen en de , door puristen gehanteerde regels worden als het hen uitkomt, aan hun verwachtingen aangepast.
Voorbeeld: Wanneer een cache niet aanwezig is na publicatie wordt er een kokertje op de plek neergelegd om daar de naam achter te laten en een podiumplek zeker te stellen. Iedere cacher weet dat als je een cache niet kan vinden, je geacht wordt een DNF te schrijven. Wanneer de CO dan de onjuiste log verwijdert, is men hevig beledigd.
Het zal de tijdgeest wel zijn, want als er zelfs Kamervragen worden gesteld over het egoïsme in de huidige samenleving geeft dat aan dat er in de afgelopen decennia wel wat verandert is. Daar waar vroeger iedereen voor elkaar klaar stond, is de wereld nu vol van egoïsme, haat en geweld. Te vaak ben ik de laatste tijd hiermee geconfronteerd geweest.
Het vinden van een verstopt kokertje blijft een leuke bijkomstigheid als je op de fiets probeert te genieten van het buiten zijn, maar ik ben ondertussen wel van mening dat je dat toch beter alleen kunt doen.
Nokki
.png)