Van dieptepunten naar hoogtepunten

[+Ellino]

Afgelopen zomer verscheen er ineens een tradi online op de route van een cache van mij. Precies 36 meter van een "stage of a multicache". De legger had op dat moment enkel 107 tradi's gelogd en vond dat hij er niets aan kon doen. De reviewer gaf geen reactie. Pas nadat ik Groundspeak had benaderd volgde er een openbare reactie.

Even daarna vroeg een cacher achter mijn rug om het eindcoordinaat van een cache van mij om er zijn eigen coin uit te halen. Toen ik die cacher er via een mail op aansprak kreeg ik een ronduit onbeschofte mail terug.

Vanacht is er een tradi online gekomen van een relatief nieuwe cacher die in zijn ruime maand lidmaatschap enkel 22 tradi's heeft gelogd. Deze nieuwe tradi is echter nu alweer gearchiveerd aangezien het coördinaat niet blijkt te kloppen.

Als je daarbij de recente ontwikkelingen op .nl meeneemt begrijp je misschien dat de lol die ik beleef aan het cachen enigzins aan het afnemen is. Ik kan me voorstellen dat dit ook bij anderen het geval is.

 

Vandaar spreek ik hier mijn hoop uit dat de gemakzuchtigen onder de cachers zich langzamerhand gaan opmaken voor hun winterslaap (het is dan tenslotte koud en nat buiten) en het seizoen van de oh-en-ah! nachtcaches weer kan aanbreken.

Ik heb er nu al zin in!

[+Xaa]

Je beste hoop is vermoedelijk je meer te richten op de leuke momenten dan op de momenten dat je je aan dingen stoort. Dat laatste is relatief zinloos, aangezien je toch altijd zal botsen op een muur van "ieder moet gewoon lekker zijn ding doen" of minder sociale versies daarvan. Het fenomeen geocachen gaat vanzelf wel verder in zijn neergaande lijn van 'sneller, makkelijker, meer', dus kan je maar beter proberen te genieten van de spaarzame pareltjes nu het nog kan.

 

Overigens wel weer mooie voorbeelden die het 'je hebt er toch geen last van, van al die traditionals die overal neergegooid worden' een beetje tegenspreken