Van proactief werken is er dus geen sprake.
De signalering van de betreffende "verboden" gebieden is ofwel slecht ofwel onbestaand.
Kaarten zijn niet beschikbaar. Hiermee ben je dus totaal niks om op voorhand even te kijken wat er kan en waar.
Veel werk steken in een nieuwe cache, doorsturen naar de reviewer en dan te horen krijgen dat alles vergeefse moeite was. Echt motiverend moet ik zeggen om maar van de overlast voor de reviewers te zwijgen.
quote:
Helaas mag veel van dat materiaal niet publiek gemaakt worden wegens licenties, maar als het niet lukt om te achterhalen wie de beheerder is van een bepaald gebied kun je een van de reviewers vragen of zij wel informatie hebben over dat gebied.
Eens ik vermoed dat ik in een natuurgebied zit is het nog maar de vraag in hoeverre de verantwoordelijke beheerders een bindend antwoord geven.
Waar voorheen (ach ja, die goeie oude tijd weeral) geocaching voornamelijk in de natuur te doen was, verplaatst het zich nu naar wegbermen, verlichtingspalen, verkeersbordjes en parkings langs de snelweg. Nog een geluk dat de caches aan kapellekens niet aan het bisdom moeten aangevraagd worden.
Zoek dus in de toekomst geen caches van mij meer in de natuur. 't Zou zonde zijn van de tijd.